Om de verhalen die tijdens een afscheidsceremonie verteld worden te bewaren, liet ik mijn ‘levensboek’ ontwerpen. Zo kan ik iets teruggeven aan de families die mij het vertrouwen geven om over hun geliefde te vertellen. Het ontwerp is van Ward Adriaenssen en Achilles Design. De levensboeken worden met de hand vervaardigd bij maatwerkbedrijf Bewel.
In gesloten vorm is het levensboek een boek zoals andere boeken dat je in de kast kan zetten. Als je het levensboek opent, krijg je een foto van de overledene te zien. Een beeld zegt dan ook meer dan duizend woorden. Maar een foto vertelt natuurlijk niet alles en daarom vind je in het levensboek ook de verhalen die werden verteld tijdens de afscheidsceremonie. Zo heb je het verhaal van je geliefde steeds dichtbij. Want: ‘Wat blijft ben jij, in de verhalen dicht bij mij.’
Soms is het verdriet echter te confronterend. In die gevallen kan je het geheel gemakkelijk dichtklappen en opbergen. Niet om je geliefde te vergeten, neen, in tegendeel, om hem of haar én het hele verhaal weer eens ter hand te nemen als er ruimte voor is en als daar nood aan is.
We zijn allemaal maar een stipje in de oneindigheid van ruimte en tijd. Waarom zouden we daarover vertellen? Omdat er die ongelooflijke kracht van het herinneren is. Dat kleine stipje in de eindeloze zee van stipjes was voor wie dicht genoeg stond als de zon. Er werd warmte, licht en liefde gegeven bij leven, waarom dan niet na de dood? Daarom het levensboek, want:
Als de dood de tijd sluit,
sla dan mijn leven open.
Huil om de afstand, maar lees
zodat ik dichterbij kan komen.